Met toestemming mag ik dit bevalverhaal van een van mijn cursisten delen! Het prachtige geboorteverhaal van Daan, hieronder hun bevalverhaal dat ze per mail met mij deelde:
Hoi Julia,
Bij deze ons bevallingsverhaal van onze prachtige zoon!
De foto’s heb je natuurlijk al via whatsapp, maar ik wil graag nog even mijn verhaal per mail delen.
Ik was 41.2 toen ik bij het naar bed gaan iets wat leek op harde buiken voelde, maar dit kwam langzaam en zakte daarna weer weg.
Met Mark deelde ik mijn enthousiasme zou het dan toch? Je zei al dat deze laatste weken waarschijnlijk de langste weken van mijn leven zouden zijn, nou dat waren ze ook echt! Ik ben blij dat ik ook die laatste dagen nog bij mijn eigen verloskundige onder controle was en het strippen toch maar afgeslagen had.. Zoals je weet zijn we ook naar het ziekenhuis geweest, omdat onze baby met 36 weken iets voor op groei lag, dank nog voor al je advies, mede door het contact met de geboortebeweging en mijn eigen intuïtie besloten om lekker onder controle te blijven bij onze eigen verloskundige en niet met 40 weken in te gaan leiden.
We zijn daarna lekker naar bed gegaan en rond 04.30 werd ik wakker, ja er rommelde toch echt iets in mijn buik!!
Ik heb nog wat verder gedut en ben rond 05.30 opgestaan, ik had honger dus ik had lekker iets te eten gemaakt voor mezelf en ben lekker op de bal voor de tv gaan zitten.
Rond 06.30 hoorde ik Mark opstaan om naar het werk te gaan (dat dacht ie! Haha) Ik zei tegen hem dat ik zomaar eens het idee had dat het begonnen zou kunnen zijn, de golven kwamen nog steeds onregelmatig, maar het werd wel steeds intenser. (al is dit niet helemaal het goeie woord, want ik voelde geen ongemak, maar je snapt vast wat ik bedoel)
Rond 07.00 uur ben ik onder de douche gaan staan en na de douche hielden de golven aan, omdat we dit echt vast wilde houden zijn we zo een 20 minuutjes samen lekker gaan wandelen buiten. Bij thuiskomst zat er echt regelmaat in de golven. Ik kreeg al de hele week appjes van ongeduldige mensen van en en voel je al iets in die trant haha, we hadden terug geappt dat alles nog steeds rustig is en dat we nog lekker een ochtendje weg gingen dus slecht bereikbaar waren, ze moesten eens weten zeiden wij lachend. Rond 08.30 heeft Mark de verloskundige gebeld.
De verloskundige zou er over een half uur zijn. Ondertussen liep ik een beetje door de woonkamer of hing ik over de bal. Ik voelde dat de golven steeds langer duurden en dat ik steeds meer opende. Toen de verloskundige er rond 09.10 was voelde ik me een klein beetje teleurgesteld, deze verloskundige had ik alleen bij het begin van mijn zwangerschap twee keer gezien en toen merkte ik al dat ik niet een fantastische klik met haar had. Ik had liever een van die andere gehad, maar misschien zou ze wel fantastisch zijn bij de bevalling!
Ik heb gevraagd of ze mij wilde toucheren en ik zei tegen haar dat ik al het gevoel had dat het al echt begonnen was, terwijl het eigenlijk pas net aan de gang was. Inderdaad 4 cm! (al weet ik dat de centimeters eigenlijk niks zeggen of toevoegen, maar ook de golven waren krachtig, maar niet pijnlijk) dit voelde wel heel fijn, ik merkte dat ik een enorm vertrouwen in mijn lichaam had en ik voelde me ontzettend krachtig.
Nou tijd om naar het ziekenhuis te gaan zei de verloskundige, heb je alle spulletjes al? En hoe graag ik ook poliklinisch wilde bevallen ineens voelde dat niet meer goed, ik wilde thuis blijven gaf mijn gevoel aan, lekker in mijn vertrouwde omgeving en lekker coconnen! Ik zei dit tegen Mark en ik zag dat hij even moest schakelen, maar toen zei hij tegen de verloskundige, we hebben toch besloten dat we thuis blijven voor nu. De verloskundige was erg verbaasd en heeft wel tot vier keer toe gevraagd of ik het zeker wist, want ik kon me niet ineens over twee uur weer bedenken. En ook omdat de baby groot was geschat, heel even bracht dit me in verwarring, maar het voelde thuis voor nu gewoon het beste. Ik heb haar vriendelijk verteld dat ik me voor nu heel goed thuis voelde en dat ik er niet vanuit ging dat ik me bedacht, maarja alles kan natuurlijk. Dus ze ging de overige spullen maar uit de auto halen..
En Mark heeft toen het huis in driekwartier helemaal omgetoverd tot een waar bevalpaleis haha, het bevalbad van jou opgezet en kaarsjes aangestoken, de gordijnen dicht gedaan. Onze gekozen muziek en de affirmaties op de achtergrond, ontspannende clary sage voor mij op een doekje, mijn nachtjapon en heerlijke warme sokken gepakt, en de slinger met affirmaties opgehangen. Toen het bad ongeveer driekwart vol was ben ik in bad gegaan. Dit zal rond 10.30 zijn geweest.
En het allerbelangrijkste waren we bijna vergeten.. Om de verloskundige het bevalplan door te laten lezen. Terwijl ik in bad ging nam Mark het bevalplan op de bank met haar door. Ik ben heel blij dat ik in mijn bubbel zat en hier eigenlijk niks van mee had gekregen, Mark zei achteraf dat ze behoorlijk wat opmerkingen en aanmerkingen had bij een aantal punten. Maar Mark is gewoon heel stellig geweest dat de andere verloskundige er helemaal achter stonden en als dat zij dat niet stond ze dan maar moest zorgen dat een van de andere verloskundigen kwamen.
Mark is toen aan de rand van het bad komen zitten en heeft de light touch massage gedaan en de luchtballon. Ook bleef hij mijn affirmaties herhalen en heeft mij geholpen met de ademhalingen. Steeds weer visualiseerde ik dat alles zich openende als een openden roos en ik alle adem naar mijn baby stuurde. Ook heb ik de ballonnen in alle kleuren van de regenboog in mijn buik opgeblazen en ze via beneden er weer uit gevisualiseerd haha. De verloskundigen vroeg of ze even het hartje mocht beluisteren, dit vond ik goed, maar ik wist al dat alles in orde was.
Een kwartiertje later wilde ze echt nog even toucheren of er vordering in zat, maar dan moest ik even op de bank komen liggen, ik zat heerlijk in het bad dus dat ging ik echt niet doen. Uiteindelijk heeft ze in bad gevoeld en zat ik al op bijna acht centimeter. Hierna is ze de kraamverzorgster gaan bellen en wat papierwerk in de keuken gaan doen. Tussen de golvingen door heb ik in bad gelegen en op de rand gehangen ik was echt heel ontspannen en ben zelfs af en toe half in slaap gevallen met de affirmaties afgewisseld met de regenboogontspanning op de achtergrond.
Na een half uurtje merkte ik dat de golven minder sterk waren en wat afnamen in intensiteit. Ik ging er inderdaad vanuit dat mijn lijf gewoon even rustte voor de laatste fase! De verloskundige merkte dit ook en na twintig minuten vroeg ze of ik uit bad wilde komen om wat de bewegen, soms komt het dan weer op gang. Ik lag zo lekker in bad en had eigenlijk willen gaan slapen of gewoon willen gaan liggen op bed. Maar toch deed ik wat ze vroeg en ik ben wat rond gaan waggelen door de kamer en heb wat op bal gezeten en gehangen en heb wat gegeten. Nadat ze het hartje had geluisterd wilde ze toch weer graag toucheren, ik vroeg me af waarom (helaas niet hardop), maar ben toch gaan liggen dit haalde me behoorlijk uit mijn bubbel en ik wilde gewoon terug in bad! Ik zat nog steeds op 8 centimeter en er zat geen vordering in. Ze zei ik denk dat ik even je vliezen ga breken, want soms is dat net het laatste zetje wat je nodig hebt. Ik was behoorlijk overdonderd en zei euuh.. En toen kwam die fantastische man van mij en zei, waarom is dit nodig? Is er iets aan de hand waardoor we op deze interventie over moeten gaan. (of iets in die trant) Ik ben gauw weer opgestaan, ik dacht zo kan ze er niet meer bij haha. Ze vertelde tegen Mark dat alles goed was met de baby, maar dat ze toch graag vordering wilde zien in de baring, omdat we anders naar het ziekenhuis zouden moeten gaan om de bevalling bij te stimuleren. Het kon namelijk zijn dat door de vliezen er niet genoeg druk op de baarmoederhals was waardoor de bevalling ‘stagneerde’. Of dat mijn bekken te smal was of de baby te groot… Dus toen dacht ik dat wil ik echt niet dan toch maar mijn vliezen laten breken..
En daar was Mark weer hij zei tegen haar dat de vliezen laten breken voor ons wel degelijk een interventie is en wij alles graag natuurlijk zijn gang willen laten gaan, en wij vertrouwen hebben dat mijn lichaam even rust en wij niet onder tijdsdruk gezet willen worden (ze gaf ons dan nog een kwartier) en graag even alleen wilde zijn. Zodra we alleen waren ben ik weer heerlijk in het bad gestapt en mark heeft het dieptemeter script gedaan. Ik voelde toch even een soort van angst, want de baby was wel groot geschat en moesten we niet toch maar naar het ziekenhuis gaan. Al gauw voelde ik de golven weer komen en werden ze heviger, bij een aantal golven voelde ik al ‘persdrang’. Ik gaf me er aan over, en liet mijn angsten los, ik moest wel ik had geen keus ik moest mijn lijf volgen en er in mee gaan. Ik vond dit best pittig worden, ze kwamen nu heel snel achter elkaar aan en mijn lijf wilde persen. Op sommige golvingen heb ik meegeademt op andere golvingen een soort van mee geperst met mijn lichaam.
De verloskundige was intussen weer bij ons en vertelde hoe geweldig ik het deed en dat ik er bijna was. En dat ze ons zo een super team vond!
Ze wilde graag nog een keer toucheren, maar dat heeft Mark vriendelijk voor me afgewezen, ik voelde gewoon dat ik er bijna was. En ploep daar openende mijn vliezen zich in het bad. Oh nee het eerste wat ik zag was ontlasting van mijn baby. Heel even voelde ik me uit het veld geslagen ik wist wat er nu ging komen. Maar lang had ik hier niet voor ik moest me volledig richten op mijn lichaam en maakte een soort lage bromgeluiden (echt van die oergeluiden haha) De verloskundige luisterde nog een keer naar het hartje, dit heb ik zelf niet meegekregen. Alles was goed, maar ze wilde naar het ziekenhuis. Omdat er dus meconium in het vruchtwater zat, al was het wel heel licht meconium. Mijn man is echt mijn reddende engel geweest hij vroeg hoe de baby het deed en hij zag ook aan mij dat ik er bijna was, dus vertelde haar dat we nu niet nog eerst de spullen weer bij elkaar gingen zoeken dan naar het ziekenhuis gingen rijden en daar door de gangen geraced gingen worden dat dat mij veel meer stress op zou leveren (en dus ook voor de baby) dan om het hier af te maken, en ik voelde dat alles goed was met de baby. Dus samen met de verloskundige besloten we dat we thuis zouden blijven.
Ze vroeg me om dan wat actiever mee te persen, maar ik kon alleen maar naar mijn lichaam luisteren. Mijn man is bij me in bad komen zitten (tussen de poep haha) heeft nog het schouderanker bij mij gedaan en me herinnerd aan de geboorteademhaling en deze hebben we samen gedaan, vooral dat schouderanker was erg fijn ik voelde me zo krachtig en zo verbonden met zijn drieën. Ik heb tegen mezelf gezegd dat mijn lichaam hiervoor gemaakt is en gevisualiseerd dat ik mijn bekken zag openen samen met de ‘waterglijbaan’.
Na ongeveer twintig minuten om 14.54 is Daan rustig ter wereld gekomen. Wauw wat was dat een fantastisch moment! Ik heb hem samen met Mark aangepakt en boven water gehaald en bij mij op de borst gelegd, wauw wauw wauw!! Echt niet te beschrijven hoe dat voelt, ik heb het gewoon gedaan en het was zo ontzettend mooi! Met Daan ging direct alles goed. Hij woog 3875 gram. En is de mooiste en de liefste baby van de hele wereld hihi.
Na ongeveer 15 minuten begonnen de golven weer (ik zat nog in bad te genieten) en Daan lag al te drinken bij mij, nadat hij zelf de tepel had gevonden. De verloskundige wilde na 20 minuten graag dat ik uit bad kwam en op bed kwam liggen, omdat de placenta nog niet geboren was. Ik ben nadat Daan klaar was met drinken samen met Daan op de baarkruk gaan zitten dit had ik liever, ik wilde perse een halve lotus bevalling, maar de verloskundige gaf aan dat het misschien makkelijker was om af te navelen, omdat de placenta er nog niet was, ik had niet heel veel bloed verloren dus wilde gewoon nog even wachten, na wat visualiseren en een paar keer zacht mee persen was daar ook de placenta. Ik had zelfs nog geen ieniemienie scheurtje al is het laatste gedeelte best snel gegaan en is Daan goed op gewicht (al had er voor mijn gevoel gerust nog een halve kilo bij gekund haha).
Na twee uur heeft de verloskundige pas alle testjes gedaan en de meeste terwijl Daan gewoon heerlijk bij mij op mijn borst lag te slapen. En daarna heeft de kraamverzorgster geholpen met alles opruimen en heerlijk wat fruit voor mij gemaakt en ons verzorgd. Ze was overigens erg verbaasd dat we hem drie uur na de bevalling nog steeds geen kleertjes aan deden, maar het voelde zo heerlijk met zijn drietjes en huid op huid contact op het bed.
We hebben toen pas onze familie ingelicht en alleen mijn moeder is die avond heel kort komen kijken, ik wilde haar zo graag mijn baby showen, woh wat was ik trots op ons. Ik was gewoon helemaal high en euforisch van de bevalling. Toch is het gelukt om ook in die weken daarna rust te pakken samen met Daan, ook al voelde het of ik de hele wereld aan kon haha.
In het nagesprek heb ik met de verloskundige hierover nog kunnen praten, ik voelde me af en toe toch wel een beetje overdonderd en was blij dat Mark voor onze wensen is opgekomen. (stel dat ik namelijk wel de vliezen had laten breken dan weet ik zeker dat ik naar het ziekenhuis was gegaan en was de bevalling misschien wel heel anders gelopen of misschien ook niet je weet het natuurlijk niet) ze gaf aan dat ze het een hele mooie, ontspannen baring had gevonden, maar dat ze het ook af en toe best spannend vond, omdat wij er een aantal keer voor kozen om niet het ‘standaard protocol’ te volgen.
Achteraf had ik liever bij een kleinere praktijk gezeten met niet meer dan twee verloskundigen, zodat je zeker weet dat je een klik met je verloskundige hebt en dat ze jou wensen respecteren, nu weet ik pas hoe belangrijk dat is. Maar dat is iets voor een eventuele volgende keer! (Al zou ik zo wel honderd keer bevallen haha.)
Lieve Julia wij willen je zo ontzettend bedanken!! Echt dank, dank, dank, dank al zeg jij waarschijnlijk dat ik het toch echt zelf heb gedaan haha. Ik weet gewoon zeker dat zonder jou cursus, kennis, informatie, tools en betrokkenheid het een hele andere bevalling was geworden. Ik heb echt heel goed kunnen ontspannen tijdens de bevalling en mijn lijf het werk laten doen. Ik heb de bevalling echt als fantastisch ervaren, heel erg bedankt voor al het vertrouwen dat je me hebt gegeven in mijn eigen oerkracht! En wat ben ik blij dat we jou bad nog last-minute hebben kunnen lenen, ik dacht van te voren dat een badbevalling eigenlijk niet zo mijn ding zou zijn, maar het warme water was zo ontspannend ik ben er dus zelfs in bevallen haha.
Als je mij negen maanden geleden had verteld dat mijn bevalling zo zou gaan had ik dat echt niet geloofd. Dus mega bedankt voor alles!!
Kom je snel een keertje naar onze Daan kijken?
Liefs,
Lisanne en Mark